หน้าเว็บ

วันพุธที่ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559

Re:Monster : DAY : 82-84

DAY82 [Synthesis] = การสังเคราะห์

ผมเจอเรื่องที่ลำบากเข้าแล้วล่ะ ผลข้างเคียงจากการใช้ทักษะ [Synthesis] เมื่อวานสร้างภาระที่หนักหน่วงต่อทั้งทางร่างกายและจิตใจ ผลก็คือหล้งจากที่ผมใช้ทักษะ [Synthesis] ไปเมื่อวาน ผมผลอยหลับลงที่ห้องทดลองไปทั้งอย่างนั้นเลย และวันนี้เพิ่งจะถูกปลุกโดยก๊อบบลินที่มีท่าทีเป็นกังวลอย่างมาก





จากนั้นผมตัดสินใจทดสอบ [Synthesis] ลงบนออร์บต่อไป เนื่องจากมันอาจจะมีความเสี่ยงที่ผมจะสูญเสียสกิลที่ผมใช้ในการสังเคราะห์ ผมคิดว่าผมน่าจะลองใช้ทักษะที่ไม่ค่อยมีประโยชน์ที่ผมมีอยุ่เพื่อใช้ในการทดลอง เช่นสกิล [Minor Damage in Light] ได้รับความเสียหายจากแสงแดดเล็กน้อย [Sunlight Vulnerability] การทนทานต่อแสงอาทิตย์ อืมมม ดูเหมือนว่ายิ่งเป็นทักษะที่อ่อนแอเท่าไหร่ พลังร่างกายและจิตใจที่ถูกสูบออกไปเพื่อใช้ในการผสมสกิลก็น้อยลงตามเท่านั้น และผลจากการะบวนการสังเคราะห์หลังจากที่ผสมทักษะลงไปในสิ่งของใดๆแล้วผมไม่สามารถเรียกทักษะนั้นกลับมาจากวัตถุเหล่านั้นได้อีก ดูเหมือนผลของการทดลองจะไม่ได้ล้มเหลวซะทีเดียว สำหรับตอนนี้ผมคิดว่าผมจะปล่อยการทดลองใว้แค่นี้แล้วค่อยมาทดลองกันใหม่

ผมยังไม่รู้อย่างแน่ชัดว่าทักษะการผสมสกิล ที่เรียกว่าการสังเคราะห์นั้นมีกระบวนการทำงานอย่างไรหลังจากที่ผมมาเกิดใหม่ เท่าที่ผมแน่ใจคือทักษะ [Synthesis] นั้นผมเคยมีเหมือนกันในชาติที่แล้ว และสกิล [Minor Damage in Light] ก็เช่นกัน นานมาแล้วสมัยก่อนผมเคยลองเอานิ้วแหย่ไปในแสงอาทิดต์และลองเปิดใช้สกิลได้รับความเสียหายเล็กน้อยต่อแสงดู ปรากฎว่านิ้วผมค่อยๆไหม้ทีละน้อยๆ ถูกแสงอาทิตย์เผาไหม้ทั้งที่เป็นร่างกายของมนุษย์เนี่ยผมว่ามันน่าตลกเล็กๆนะ
ทักษะทั้งสองถูกผสมลงไปในออร์บเรียบร้อยแล้ว แต่มันก็ไม่ได้หายไปจากผม สำหรับตอนนี้ก็พอจะเป็นการยืนยันได้แล้วว่าการที่ผสมทักษะลงไปบนสิ่งของจะไม่ทำให้ผมสูญเสียทักษะเหล่านั้นไป แต่นั่นก็ไม่ได้แปลว่าผมจะไม่ระมัดระวังการตอนใช้ทักษะสังเคราะห์ในอนาคต ถึงแม้ว่าการทดลองจะสำเร็จ แต่ผมก็ยังไม่แน่ใจว่าการเรียกใช้ทักษะที่อยู่ในออร์บจะมีการใช้พลังงานเท่าไหร่ หรือการที่ผมจะผสมทักษะต่างๆลงไปในวัตถุในแต่ละครั้งจะสามารถผสมลงไปได้กี่ทักษะ

วันนี้การฝึกซ้อมสมาชิกใหม่ผมปล่อยให้เป็นหน้าที่ของออก้าคิจิคุง ส่วนผมขอตัวไปลัลล้าแช่บ่อน้ำร้อนกับ อสุเอะจัง และสาวๆเพื่อผ่อนคลายสักหน่อย

ในตอนนี้จำนวนทาสผู้ชายที่เราได้จากการทำสงครามมีจำนวน 62 คนเมื่อรวมกับจำนวนอัศวินโครงกระดูกดำที่เกือบจะไม่มีวันหมดที่ผมสามารถซัมม่อนออกมาใช้ได้ ก็นับว่าพวกเรามีกองกำลังขนาดใหญ่มากทีเดียว ในขณะเดียวกัน ผมตัดสินใจใช้คนพวกนี้และอัศวินโครงกระดูกดำในการพัฒนาที่อาศัยของพวกเรา การสร้างเตียง ทำเสื้อผ้า สร้างอุปกรณ์ เครื่องมือที่ใช้ในการฝึก สร้างกำแพงไม้รอบๆฐานเพื่อเสริมการป้องกัน และยังมีเรื่องเล็กๆน้อยที่ผมไม่ได้พูดถึงอีก รวมถึงการพัฒนาและขยายบ่อน้ำพุร้อนเพื่อรองรับเหล่านักท่องเที่ยวเอลฟ์เพื่อเป็นการสร้างรายได้ให้แก่พวกเราด้วย

เหล่าเอลฟ์เองก็ดูเหมือนจะชื่นชอบบ่อน้ำพุร้อนอย่างมากเหมือนกัน คุณน่าจะได้เห็นปฎิกิริยาของเขาเมื่อเขารู้ว่าเราค้นพบบ่อน้ำพุร้อน ข่าวเรื่องการค้นพบกระจายไปทั่วแม้กระทั่งท่านพ่อเอลฟ์ ในตอนนี้เขาก็มาเยี่ยมพวกเราอยู่ที่นี่แล้วและขอเข้าใช้บ่อน้ำพุร้อนของเรา ผมมองไปในอนาคตว่าบ่อน้ำพุร้อนจะกลายเป็นแหล่งรายได้สำคัญของเราทีเดียว


ผลการสังเคราะห์รวมสกิลในวันนี้ [Synthesis]

[Scale Mail Charge] + [Refined Dragon Scale Mail] = [Stout Dragon Scale Mail] [เสริมพลังเสื้อเกราะ]+[สังเคราะห์เกราะเกล็ดมังกร] = [เกราะเกล็ดมังกรอย่างแข็งแรง]

[Intuition] + [Enlarged Field of Vision] = [Instant Sight] [สัญชาติญาณรับรู้]+[ขยายขอบเขคการมองเห็น] = [การเห็น,รับรู้ในทันที]

[Jumping Power Enhancement] + [Pump Up] + [Lord of the Mountain's Tough Muscles] + [Arm Power Enhancement] + [Leg Power Enhancement] = [Black Ogre Constitution]

[เสริมพลังการกระโดด]+[เบ่งพลัง]+[กล้ามเนื้อแข็งแกร่งของเจ้าแห่งขุนเขา]+[เสริมพลังแขน]+[เสริมพลังขา] = [ ร่างกายแบล็คออร์ค ]

[Menacing Roar] + [Scale Horse's Neigh] = [Black Ogre's Roar]

[การคำรามอันน่ากลัว]+[เสียงร้องม้าพยศ] = [แบล็คออร์คคำราม]

[Evil eye] + [Intimidating Glare] = [Black Ogre's Evil Eye]

[ตาปิศาจ] + [การจ้องข่มขวัญ] = [ตาปิศาจแบล็คออร์ค]

[Lower Damage Reduction] + [Lower Magic Damage Reduction] = [Physical and Magical Damage Reduction]

[ลดการได้รับความเสียหาย] + [ลดความเสียหายจากเวทย์มนต์] = [ ลดความเสียหายทางกายภาพและเวทมนต์]

[Regeneration Obstruction] + [Wound of Engraved Curse] = [Cursed Wounds]

[การขัดขวางการฟื้นฟู] + [บาดแผลสลักสาป] = [ บาดแผลคำสาป ]



อะเหื่อ เนื่องจากผลกระทบของทักษะสังเคราะห์นั้นสูบพลังอย่างมาก การทดลองในวันนี้จึงจบลงเพียงเท่านี้

DAY 83

เช้าวันนี้เราเริ่มต้นด้วยการฝึกซ้อม ผมตัดสินใจที่จะลองทักษะที่ผสมได้มาใหม่

เพื่อยืนยันผลลัพท์ของทักษะใหม่ ผมตัดสินใจเลือกสมาชิกใหม่ 23 คนด้วยตัวเองที่อึดพอจะไม่เสี่ยงได้รับบาดเจ็บถึงตายแม้ผมจะออกแรงมากไปบ้าง

เหล่าสมาชิกใหม่ที่ผมเลือกเข้ามาฝึกซ้อม (หนูทดลองชัดๆ)

2 ลอร์ด

5 ฮาร์ฟลอร์ด

4 ดราโกนิวท์

6 ฮาร์ฟดราโกนิวท์

1 โทรล

1 ดูลลาฮาน

1 เอฟแมน (มนุษย์ลิง)

1 แดมไพร์ (ลูกครึ่งแวมไพร์)

2 ไทเกอร์แมน (มนุษย์เสือ)

จากสภาพความเป็นอยู่ที่ค่อนข้างลำบากสมัยที่ยังเป็นทาสแก่ อาณาจักร และผ่านการต่อสู้ร่วมกันในสนามรบมาแล้วทำให้พวกเขาสามารถร่วมมือกันต่อสู้ได้เข้าขากันดีมาก ถึงแม้ว่าพวกเขาจะมีความรวดเร็วแต่ก็ยังมีการเคลื่อนไหวที่ไม่มีประโยชน์อยู่เยอะ ซึ่งมันง่ายมากที่จะอ่านการเคลื่อนไหว ถึงแม้ว่าผมจะพูดแบบนี้ แต่ก็ใช่ว่าผมจะไม่ได้รับบาดเจ็บเลย ดูเหมือนว่าผมจะได้รับแผลจากการโจมตีเล็กน้อย แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาเพราะมันถูกรักษาในทันทีด้วยทักษะการฟื้นฟูของผม

มันกลายเป็นการฝึกที่ดี หลังจากจบพวกเราก็จับกลุ่มทานอาหารกลางวันด้วยกัน

ในการฝึกซ้อมโดยปราศจากการเปิดใช้ทักษะต่างๆที่ผมมีเต็มที่ ผมยอมรับว่าการรับมือพวกเขาพร้อมๆกัน 5 คนก็สร้างความลำบากให้ผมได้ไม่น้อย พวกเขาเองก็แข็งแกร่งอยู่เหมือนกัน อย่างไรก็ตามผมก็ยังไม่สามารถเสี่ยงทดลองใช้เวทย์มนต์เฉพาะตัวของผมกับใครเลย การใช้พลังเต็มที่ยังอันตรายเกินไปและในสมาชิกกลุ่มทั้งหมดนอกเหนือจากออก้าคิจิแล้วอาจจะตายได้ถ้าถูกแรงโจมตีระดับนั้นเข้าไป แม้แต่ออก้าคิจิเองก็อาจจะไม่รอดถ้าหากโดนโจมตีเข้าที่หัว

บ่ายวันนั้น ผมตัดสินใจออกเดินตรวจตาโครงการปรับปรุงสิ่งก่อสร้างรอบๆฐานของเรา กระบวนการการเตรียมพร้อมโครงการบ่อน้ำพุร้อนก็ดำเนินไปไดด้วยดี หลังจากที่สงครามระหว่างเอลฟ์กับมนุษย์จบลง ในที่สุดผมก็สามารถใช้แรงงานพวกทาสมนุษย์ไปทำอย่างอื่นได้นอกจากการทำสงคราม

ทำได้ หลาย หลาย อย่าง . . . . . .


จบ DAY 83

DAY 84

เช้าวันนี้ ผมตื่นขึ้นโดยมีบางคนมาปลุกผม

ผมลุกขึ้นจากเตียงและเดินตามคนที่มาปลุกผมไปยังโรงทำงานของแบล็คสมิธจัง มันยังอยู่ในช่วงเช้าตรู่นั่นทำให้ยังไม่ค่อยมีคนตื่นนัก เมื่อผมเข้าไปยังในห้อง กองไอเท็มกองอยู่ข้างหน้าผม มิธริล สปิริตสโตน เหล็ก ในมุมห้องผมมองเห็น War-hammer อันหนึ่ง โดยมีดวาฟกำลังยืนสนใจอยู่ ผมหยิบมันขึ้นมาดู ตัวค้อนนั้นมีรูปร่างธรรมดา แต่ดูเหมือนจะมีประสิทธิภาพเหนือกว่าค้อนสงครามทั่วๆไปอยู่

หลังจากผมดูเสร็จผมก็มอบค้อนสงครามนั้นให้ดวาฟไป

ผมให้ค้อนนั่นแก่ดวาฟเพื่อเป็นสัญลักษณ์แห่งมิตรภาพและแสดงถึงความยินดีที่พวกเขาเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของสมาชิกเรา สำหรับการแสดงถึงความมีน้ำใจแก่พวกดวาฟ การที่ผมสละบางสิ่งที่พวกเขารู้สึกว่ามันมีค่าให้พวกเขานั้นไม่มีสิ่งใดดีไปกว่านี้อีกแล้ว ที่จริงผมก็คิดว่าผมอาจจะเก็บมันเอาใว้เองถ้าคุณภาพมันดีกว่านี้อีกหน่อยนะ แต่เอาเป็นแบบนี้มันจะดีที่สุด ถ้ามันจะอยู่ในมือของเผ่าพันธ์ที่ใช้ค้อนเป็นหลักอย่างดวาฟ หลังจากที่ผมเห็นปฎิกิริยาตอบสนองของพวกเขา ผมเก็บสิ่งที่ผมคิดนี้ใว้ในใจ

หลังจากที่ผมขอบคุณพวกเขาสำหรับการทำงานหนัก ผมมองไปรอบๆผลผลิตอื่นๆของพวกเขา ผมพบดาบคุณภาพดีมากอันหนึ่งที่ดวาฟเรียกมันว่า [Wazamono] (swift cutting blade) แบบนี้สิคือสิ่งที่คู่ควรกับเรา (ดาบตัดเร็ว-คุณค่าที่คุณคู่ควร)

แม้บทสนทนากับดวาฟจะไม่ค่อยราบรื่นและยุ่งยากเพราะพวกเขาดูเหมือนจะให้ภาษาท้องถิ่นที่แตกต่างซึ่งทำให้มันยากต่อการสนทนา ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้หมายความว่าผมจะไม่สามารถสื่อสารกับพวกเข้าได้ ผมค่อนข้างจะเก่งเรื่องภาษาน่ะนะ (อวยตัวเอง)

หลังจากการฝึกซ้อมรอบเช้าตามปรกติ ผมตัดสินใจเข้าป่าไปล่าเพียงคนเดียว

ป่าที่ไม่สามารถสร้างความท้าทายหรือความรู้สึกเร้าใจในการต่อสู้ให้กับผมได้ มันช่างรู้สึกว่างเปล่าในหัวใจ เหมือนหลุมที่ผมไม่สามารถถมให้เต็มได้

คืนวันที่ผมต้องคอยระวังตัวเวลาออกล่า ลุยเข้าไปในป่าด้วยความสนุก ค้นหาสิ่งใหม่ๆและพบสิ่งต่างๆที่น่าสนใจ เหมือนมันลอยไกลออกไป ทั้งที่เป็นเพียงเวลาแค่ไม่กี่เดือนเท่านั้นเอง

ในตอนนี้วันเวลาที่อันตรายเหล่านั้นได้ผ่านและทิ้งฉันไปแล้ว ผมขึ้นขี่สหายที่ซื้อสัตว์ คุมะจิโร่ และควบมันออกไป

ท่ามกลางสถานที่มากมายที่ผมเคยเดินทางผ่านนานมาแล้ว ในที่สุดผมก็มาถึงถ้ำของ Dryad's ผมเคยพูดคุยกับเธอเป็นบางครั้งโดยการใช้สกิลร่างโคลนเดินทางมาพูดคุยกับเธอเพราะผมนั้นค่อนข้างยุ่งอยู่ตลอดเวลา แต่วันนี้ผมเดินทางมาด้วยตัวเอง

เป็นเช่นทุกครั้งความงามของ ไดรยาดจัง นั้นสวยงามจนแทบจะทำให้ลืมหายใจ อย่างไรก็ตามผมถูกเธอเชื้อเชิญเข้าไป เวลานั้นช่างผ่านไปรวดเร็วและผมยังมีธุระที่ต้องจัดการให้เสร็จอยู่อีก หลังจากที่ผมเก็บวัตถุดิบที่ผมต้องการในถ้ำเสร็จผมก็กะว่าจะใช้ช่วงเวลาอันคุ้นเคยกับเธอสักชั่วโมง

ยังไง... รู้สึกผมจะพูดว่าใช้เวลาสักชั่วโมง แต่มันก็กลายเป็นสองชั่วโมง และกลายเป็น หก ชั่วโมง

ในที่สุดท้องของผมก็ทำหน้าที่ตรงต่อเวลามากกว่าตัวของผมเองและนั่นผมจึงล่ำราเธอจากมา



วันนี้ผมพบว่ามนุษย์คนหนึ่งที่ผมได้ใช้เวลาอยู่ด้วยท้องเริ่มป่องออกมา !

ณ จุดจุดนี้ในที่สุดดูเหมือนว่าผมกำลังจะมีลูกคนแรกแล้วล่ะ


มันเป็นเรื่องที่น่ายินดีที่สุด

จบ DAY84

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น